John Martyn
Live At Leeds
(2cd DeLuxe Editie)
* * *
Island/Universal
Folk, rock
De jaren zeventig waren het topdecennium voor de begin 2009 overleden folkie en folkjazzpionier John Martyn. De periode dat hij albums als Solid Air, Inside Out en Sunday's Child opnam, welk repertoire ook het merendeel van deze deluxe editie van Live At Leeds vult. Wie de oorspronkelijke lp-versie nog in de kast heeft staan, kan z'n hart ophalen. Die bevatte slechts zes nummers. Dat kwam natuurlijk omdat alleen het uitputtende Outside In al zo'n kwartier spannend instrumentaal doorjakkert. Maar ook omdat Martyn -al dan niet gestimuleerd door poeder of rookwaar- eindeloos ouwehoert tussen de songs door. Deze dubbelaar telt het complete concert: twaalf songs plus nog eens zes songs repetitie. Honderdveertig minuten in totaal. Maar helaas ook evenredig veel gebabbel dat je maar één keer wilt horen. Muzikaal, met Danny Thompson op bas, John Stevens op drums en een gastrol voor gitarist Paul Kossoff, is het echter prachtig en de repetitieversie van May You Never overtreft de concertuitvoering.
Peter Bruyn
TRANSLATION
The Seventies were the top decennium for folkie and folk-jazz pioneer John Martyn, who passed away early 2009. The period during which he recorded albums like Solid Air, Inside Out and Sunday's Child, the repertoire that also fills most of this Deluxe Edition of Live At Leeds. People who still have the original LP-version in their closets can thoroughly enjoy themselves. The LP-version only contained six tracks. This of course being caused by the exhausting Outside In by itself, that races on for a quarter of an hour. But also because Martyn –possibly stimulated by powder or smoke- endlessly chatters between songs. This double CD contains the complete concert: twelve songs plus another six rehearsal songs. Hundred and fourty minutes in total. But unfortunately also proportional amounts of banter that one only wants to hear once. Musically, with Danny Thompson on bass, John Stevens on drums and a guest appearance for guitarist Paul Kossoff, the thing is beautiful and the rehearsal version of May You Never outshines the concert version.