HEERLEN - Een kleine tweehonderd fans slechts hadden de moeite genomen afgelopen vrijdagavond richting stadsschouwburg Heerlen te gaan, waar de Schotse bard John Martyn aantrad. John Martyn maakte gelukkig duidelijk dat hij méér verdient. Wie zijn plaatwerk kent weet dat de man, begenadigd songschrijver als hij is, tijdloze popmuziek maakt die over twintig jaar nog springlevend zal zijn.
Martyn is een perfectionist. Met zijn jazzy aanpak tovert hij de ene machtige song na de andere uit de hoge hoed, zonder daarbij al teveel de nadruk op zijn laatste werkstuk Piece By Piece te leggen. Martyn heeft het zoals ieder cultfiguur niet nodig om tegen zijn fans te roepen: "And now some songs from our new album".
Dat weten die mensen al als hij de eerste snaren beroert en ze reageren navenant. Zie Heerlen. Martyn trekt waar hij ook concerteert, exact het publiek dat hij aanspreekt en wil aanspreken. Publiek dat met hem en zijn bij eerste beluistering vaak ontoegankelijke muziek is opgegroeid. Oude liefde roest niet. In Heerlen maakte Martyn zijn faam waar als perfect entertainend artiest. Zijn wat hese stembanden -aan het eind kreeg hij steeds meer moeite de juiste toon te vinden- roepen vaag Tom Waits of Joe Cocker in herinnering. Maar waar een Cocker zich helemaal moet inleven in songs van anderen -en daar vaak fabuleuze dimensies aan heeft toegevoegd, zie zijn laatste 'Cocker'- daar presenteert John Martyn zijn eigen songs, zijn eigen ik.
Steunend op een schitterende begeleidingsband, waarin hoofdrollen voor toetsenist Foster Paterson en bassist Alan Thomson, wist Martyn te ontroeren, waarbij hem geen enkel detail ontging. Vandaar zijn wat al te zichtbare ongenoegen over het uitvallen van een der synthesizers, een mankement dat adequaat werd verholpen onder het spelen door.
Martyn en zijn band klonken als op de plaat. Meestal moet dat negatief worden opgevat, maar in dit geval valt hem geen groter compliment te maken. Zie het majestueuze [I Am] John Wayne, een ode aan de man wiens eigengereide genialiteit Martyn inspireert tot grootse muziek. Het acteertalent van deze oer-cowboy loopt parallel aan Martyn's compositorische vaardigheid. In de anderhalf uur plus toegiften die Martyn de spaarzaam gevulde zaal in zijn ban hield, werd duidelijk dat met hem een miskende grootheid Heerlen heeft aangedaan.
René van Zandvoort